Ippolito Nievo (1831–1861)

Ippolito NIEVO : Belijdenissen van een Italiaan.

Dit boek, geschreven tussen december 1857 en augustus 1858, behoort volgens Claudio Magris bij de grote Europese romans uit de negentiende eeuw. Sommige stukken zijn wat langdradig uitgesponnen of wat erg theatraal geschreven in een overdreven poëtisch proza. Komt in dit boek niet zo vaak voor, maar het is eigen aan de roman van de negentiende eeuw. Het is niet storend in dit oud boek dat door de goede vertaling heel vlot leest.
Het werk verhaalt een historische werkelijkheid, die verteld wordt door de hoofdfiguur van het boek. Het handelt over de hele voorgeschiedenis van Italië, het einde het ancien régime, het verval van de Venetiaanse Republiek, het gebeuren van de Franse Revolutie, het optreden van Napoleon in ‘Italië’ en in Europa met zijn inmengingen , en de eerste ideeën over een eengemaakt ‘Italië’. Het is inderdaad die naam (Italië), die een censuur vormde vooraleer het boek de eerste keer verscheen in 1867. De boektitel was inderdaad een struikelblok.
Nievo laat de hele historie verhalen door de hoofdfiguur Carlino Altoviti. De schrijver baseert zich voor de historische wetenswaardigheden op het ooggetuigenverslag van zijn grootvader Carlo Manin, die als Venetiaans patriciër de hele geschiedenis meemaakte.
Het boek behandelt feitelijk het levensverhaal van Carlino Altoviti vanaf diens kinderjaren tot de ouderdom van een tachtiger. De historische elementen spelen een erg grote rol in de levensloop van Altoviti, en de zijnen, en zouden historisch correct moeten zijn. Maar gezien deze gebaseerd zijn op het ooggetuigenverslag van één persoon, zoals eerder vermeld, mogen we de geschiedenis maar beschouwen als niet hardcore non-fictie. Toch blijft de geschiedkundige dimensie waardevol volgens historici.
Het levensverhaal, een geromantiseerd leven van C. Altoviti , wordt gelardeerd met een historische achtergrond met vooral een belangrijke inzage in het dagelijkse leven van de arme burgers, het boerenleven, de patriciërs, de adel en de clerus… De mix van fictie en non-fictie maakt het lezen aangenaam… en mogen we dan concluderen dat het een erg geslaagd geromantiseerd verhaal van de gewone Italiaan is, die de historische feiten over zich heen laat gebeuren.

Conclusie: een geslaagd goed literair werk !… (més)

Sono rimasto piacevolmente sorpreso dalla lettura di questo romanzo quasi dimenticato, vi ho trovato uno dei prodotti più interessanti della letteratura italiana dell'800. Lungo, perché è piuttosto lungo e non sempre riesce a mantenere egualmente elevata la qualità della scrittura e la tensione narrativa degli eventi, ma davvero meriterebbe di più, alla fin fine è anche più facile da leggersi, divertente ed interessante di molti "classici" più famosi, senza essere banale o ruffiano. Nelle sue pagine si dipana una storia lunga ottant'anni, un mondo pulsante fra il tramonto di un'era e le passioni travolgenti di un futuro carico di possibilità, avventure, amori, sofferenze e riscatti, protagonisti umanissimi e comprimari tutt'altro che secondari.

Quite long, but a really nice book with a good story from the end of the 18th century to the middle of the 19th, interesting characters, adventure, love, pain and redemption. Almost forgotten but really worthy.… (més)