The Obelisk Gate: The Broken Earth, Book 2, WINNER OF THE HUGO AWARD… (edició 2016)

“The Obelisk Gate” felt like a slog to get through but a necessary one. This one carefully set the foundation for what I imagine to be an epic conclusion. But, the slower pace and drawn out character development made this less enjoyable.

But, I’m not worried. Jemisin’s conclusion to this installment got my heart racing and eager to pick up the final book in this epic trilogy. ( )

Margverðlaunuð saga og það réttilega. Frumleg og spennandi en harmræn enda er fátt sem fær stöðvað yfirvofandi heimsendinn.
Jemisin heldur áfram frásögninni frá fyrri bók sinni um Jörðina sem er undirlögð hamförum. Fólkið er á flótta til byggilegra svæða en askan frá stöðugum eldgosum er að kæfa allt líf og þeir sem gera sér grein fyrir í hvað stefnir vita að engin von er um nokkur komist lífs af.
Sumir einstaklingar, eða lífvera því óvíst er hvort hægt sé að telja þá til manna, geta haft áhrif á jarðhræringarnar. Hundeltir vegna þessa valds geta þeir búið yfir möguleikanum á björgun mannkyns.
Jemisin fyllir nokkuð upp í forsöguna og fyrra líf aðalsöguhetjanna. Æ meira kjöt á beinunum. Sannarlega fín sería og síðasta bók þríleiksins verður sannanlega lesin. ( )

So unbelievably good. No more really to say, just so darn good. ( )

I feel like I have an idea of where things are going now, so I'm less confused, but... ( )

Second book in this trilogy and the author does an amazing job of developing the characters we have met. Everything I said about the first book still applies. ( )