At age 28, bitter but very funny Nikki Black decides to find her birth mother and kill her for the difficult childhood she left her to bear. Nikki does succeed in tracking down her mother, as well-as a slow-witted half-brother, Calum, on an island in Scotland. Renting a room in their home, she watches her mother's patterns, befriending Calum and pumping him for information. At first derisive of Calum's innocence and interests, she begins to appreciate him, all the while trying to decide if she should murder their mother or kill her more slowly by luring Calum off the island. Both her and Calum's emotions bring about a a crisis that is a complete shock but a wonderful ending for the reader. Gorgeous characterization, especially of the siblings, and an evocative exploration of many feelings, particularly those produced by abandonment and anxiety attacks. Just wonderful. ( )

Het boek begint met het ruige proza van de hoofdpersoon, die besloten heeft haar moeder te vermoorden. Ze heeft na verblijft in allerlei pleeggezinnen en tehuizen weinig vertrouwen in vastigheid. Haar leven bestaat uit gelukkige periodes, waarin ze een geordend leven leidt en ongelukkige periodes waarin ze alles uit haar handen laat vallen waarna ze weer terug bij af is. Het boek begint als er opnieuw een slechte periode in het leven van Nikki dreigt aan te breken. Nikki besluit om haar moeder, die haar te vondeling heeft gelegd, te gaan zoeken en ter verantwoording te roepen.

Haar moeder blijkt op een eiland te wonen met haar gehandicapte zoon, Nikki's halfbroer. Nikki huurt een kamer bij haar moeder, zonder te vertellen wie ze is. Het verhaal wordt vanuit het enigszins onbetrouwbare perspectief van de psychisch instortende Nikki verteld. Dit houdt het spannend en haar zelfinzicht maakt dat de lezer uiteindelijk wel te weten komt wat er echt gebeurd is. Het verhaal wordt minder grimmig als Nikki een band opbouwt met haar halfbroer. De ontknoping is verrassend, gruwelijk en mooi. Een goed geschreven, uitermate coherent boek. ( )