Schrijven over schrijvers is niet gemakkelijk. Hun werk spreekt voor zich, of zou dat moeten doen, en hun levensloop is soms spannend of bewogen, maar lang niet altijd. Bovendien is de link tussen biografie en literaire productie verre van rechtlijnig. De wereldreiziger kan een flutroman schrijven, de brave burgerman een meesterwerk. Barnard waagt er zich toch aan in dit in 2006 verschenen boek, dat 10 portretten brengt van moderne, Europese dichters. Ieder portret begint met een biografische schets, gevolgd door een handvol gedichten van de poëet in kwestie. Die aanpak werkt in al zijn eenvoud, en het boek nodigt zeker uit tot verdere verkenning. Minpunten zijn wat mij betreft Barnard's wat geaffecteerde prozastijl en het feit dat het soms wat te veel over hem gaat en te weinig over zijn onderwerp. Ik zie het boek daarom vooral als een vingeroefening voor Barnard's 9 jaar later verschenen 'Mijn gedichtenschrift' -ook een boek over literatuur- dat waarlijk uitmuntend is. ( )