The relationship between the narrator and his virgin is really a relationship that exists inside the narrator's head, and since Mr. García Márquez makes little effort to make this man remotely interesting - as either an individual or a representative figure - it's hard for the reader to care really about what happens. Moreover, the trajectory of this narrative turns out to be highly predictable, leading to a banal ending to a banal story that's quite unworthy of the great Gabriel García Márquez's prodigious talents.

"Memories of My Melancholy Whores" is García Márquez's first book of fiction in a decade - since "Of Love and Other Demons," which was also a short novel about an unlikely romance. He has filled that time with memoir-writing: the first, large volume of his autobiography, "Living to Tell the Tale," was published here in 2003. So perhaps it's natural, after 10 years of looking back, that he has now treated himself, and his readers, to this sprightly, perverse little fable about looking forward

Het is niet de kleine omvang van Herinnering aan mijn droeve hoeren die verhinderd heeft dat het boek de hoogte van de beste romans van García Márquez bereikte. (...) Het is alsof de moralist de romanschrijver hier in de weg gezeten heeft. Het thema van de liefde, dat tot in de titels toe in zoveel van zijn romans terugkeert, moest één keer van alle picareske lust en sensuele ondeugd worden ontdaan, om zuiver te verschijnen.
Het resultaat werd, tragisch genoeg, het omgekeerde. Liefde blijft in deze roman grotendeels een woord, terwijl de woorden die tot nu toe bij García Márquez garant stonden voor een bedwelmend vitalisme te vaak ontbreken. (...) Het boek eindigt krachteloos, alsof het de neergang van de ouderdom waartegen het zich verzet onwillekeurig moet erkennen.

Gabriel García Márquez werd beroemd met Honderd jaar eenzaamheid, de exuberante roman die hem voorgoed het stempel magisch-realisme opdrukte. Herinnering aan mijn droeve hoeren hoort bij het deel van zijn oeuvre dat bestaat uit korte, zeer ingehouden geschreven romans.
Gabriel García Márquez laat zich in zijn eerste fictiewerk in ruim tien jaar van zijn vertrouwde goede kant zien. De liefde, en vooral de liefde waarvan de vervulling een mensenleven op zich laat wachten, is een vast thema in het oeuvre van de Colombiaanse grootmeester. Het lijkt geen toeval dat hij het thema van 'de oude man en de maagd' opnieuw heeft willen vertellen nu hij zelf op de leeftijd van 77 is aanbeland.