Fleur BourgonjeRessenyes

Pisagua - 4,5****' Z-Am. Die taal, die precies bij mij past.ik ga het herlezen.
Het Talent van Vera - 3,5***' te schijnheilige hoofdpersoon.
De Verstoring - 4**** Z-Am drie oudere autochtonen zitten als elke dag in het hotelrestaurant, een westerse vrouw komt binnen, allen willen haar aandacht.
De Verjaardag - 3*** te voorspelbaar, slechtere stijl
De Weg van Huis - 3,75***'' Vrouw rijdt met auto door de mist naar huis. Einde mag je zelf invullen.
Het Spoor - net wat teveel tell, Opeens weet je wel wat over de vrouw. Z-Am 4**** Maria loopt naar...
De Vrede - 4**** Stille man komt elke woensdagavond naar zijn vaste plek in café.
Toconao - 4**** vrouw van echtpaar in droogste plek op Z-Am, draagt weekbuit naar dorp aan de zee. De man hoopt elke week dat ze weer terugkeert.
Landleven - .... lukt me niet te raten, snap het goede ervan nog niet helemaal. want het is goed.
Gemiddeld 3,84 sterren.

Ik heb zes bladzijden gelezen over de familie van Hanna en het is nu al zo mooi. ik maak lichte vergelijkingen met 'Alles is verlicht, de vrouwen en hier het Gelderse platteland.

Nu op blz. 90. We zitten in Zuid-Amerika sober, precies vertelde intense fragmenten uit het harde leven, vooral voor vrouwen. Afgeronde verhalen, geen woord te veel, beleefd, gezien of gehoord door Hanna, die zelf ook haar leven probeert te vinden.Het hoofdstuk 'Lorenza' is wonderschoon. Ook in 1985 kon Fleur al Schrìjven. :

'Bij het op een na laatste huisje van een straat zonder naam bonkten de kinderen met hun vuisten op de deur en stormden naar binnen. Fatima zat op me te wachten met een halfvolle fles Pisco, empenada's en een stuk dieprode watermeloen.' (blz 29)

'De week erop was er geen olie meer, en opnieuw kamde Lorenza 's ochtends haar vlechten los. Ze strooide wat extra graan in de vogelkooi, bracht het meisje naar de buurvrouw en zei tegen don Pedro:"ik zal proberen voor het donker thuis te zijn. Maar je moet je niet ongerust maken als ik pas morgenochtend kom." ' (blz. 74)

Het eerste verhaal is perfect; dat krijgt vijf sterren. daar alleen al om zou je het boekje voor kopen.
Komt de wandelaar in de hitte van de Tasmaanse duinen op tijd thuis?
De taal en opbouw zijn als altijd weer zo mooi!½

'Zoeken, dwalen, verdwalen, gedachten (die ook dwalen), onverwachte ontmoetingen, vondsten, niet zeker weten, laten gaan. Het speelt zich op een zo toepasselijke plaats af, metaforisch. Het labyrint aan straatjes zeker voor vreemdelingen. - de architect en de schilderes - in Fez, Marokko, de stad vol kleur en verf.
Zo mooi geschreven. Je loopt met hen mee, met Paul èn met Nina
- Deze recensie heb ik uit mijn hoofd geschreven, het is een tijdje terug dat ik het las, ik streef naar een preciezere recensie als ik het boek weer opzoek in de bib. -'½

Vertrekken, verdwalen, iets anders vinden dan je zocht en weer terugkeren.

Zoeken naar dromen en motivaties van anderen in een onbekende wereld; maar in den vreemde, overgeleverd aan jezelf, alleen jezelf en je eigen herinneringen tegenkomen.

(Leaving, get lost, finding something else than looked for, and than return where you come from; an experience richer.

Looking for dreams and motivation of other people in a far unknown country. And being there being surrendered to oneself , alone, just meeting yourself and your own memories,½