I enjoyed this more than the 'pilot' and the strands of stories simmer along nicely in this volume. I still have reservations about the body of work: mainly whether it will continue to deliver satisfactorily over so many volumes. Listening to the Game of Thrones audiobooks currently, I am drawing parallels between the two works and their 'worlds'. I can't shake the feeling that George R.R Martin's feels more accomplished but what I like about Into the Forest is that it is perhaps how it must/should be for a world set in the modern day; encapsulating much of a modern life that is broad and in some ways unfamiliar. I once again wish to apply the caveat that Mark Z Danielewski is most probably operating on a much higher intellectual plain than I so it will no doubt be amazing. It has inspired me to buy volume 3 anyway so I'm definitely sticking with it and it's nice to read alongside the Facebook group (check them out if you're on it too!). I think also I'd like to hear the author speak more about the work too as I've heard snippets of interesting things that he's said in discussion. All in all an intriguing read that still has me strapped in for the ride 👍🏻 ( )

More! More! I crave more of these books like Cas craves the Orb! ( )

I have come to the inevitable conclusion that I am going to have to check the rest of these books out at the library. I mean really, Mark, I love to support authors and all that, but by the time this experiment is over it would take an entire bookcase to house these books. Who has that kind of shelf-space/floor-space/money/commitment?

But I did buy this one, and plowed through it in a single day during Dewey's readathon. That kind of concentrated reading really helped with the dialects, etc., but could obviously not be sustained over the entire series, which remains my main complaint about this book. You cannot binge-read these, and with a cast of thousands (slight hyperbole, but only slight), several conspiracy theories, thick dialects, etc., these books are a lot to unpack each time. Clearly I need to make some sort of cheat sheet to follow along, but when each book is 800-900ish pages, how do you scan through to find the clues to what you've missed? UGH.

But there is still Xanther, who I still love, and the word art in her sections somehow continues to make it all worth it. Still her for Anwar and Astair as well, though parts of Astair's sections were a little overwhelming this time. Also, I'm starting to get a handle on Cas's story, which I couldn't say in the first volume.

One disclaimer: THIS BOOK CONTAINS ONE ACT OF PURE, IRREDEEMABLE EVIL, AND IF SOMEONE DOESN'T PUT THE MAYOR'S HEAD ON A PIKE BEFORE THE END OF THIS SERIES I WILL BE VERY DISAPPOINTED. ( )

You can read my review at the New York Journal of Books:

http://www.nyjournalofbooks.com/book-review/familiar-volume-2-forest ( )

Het tweede deel gaat verder met dezelfde negen personages, dezelfde negen lettertypes. (En het is enkel omdat die lettertypes op het einde van het boek staan opgelijst dat ik weet dat er negen personages zijn: Xanther, Astair, Anwar, Luther, Özgür, jingjing, Isandòrno haal je er zo uit. Hun verhaal wordt groter en groter. Maar waar zijn Cas en Bobby heen in dat lijstje? Of zou hun verhaal niet zozeer dat van Cas en Bobby zijn, maar wel dat van The Wizard, en dus naar alle waarschijnlijkheid dat van Mefisto … die ook in het verhaal van Anwar de touwtjes in handen lijkt te hebben. Daarnaast heb je nog Shnorhk – goed mogelijk dat dat een ruimtewezentje is, dan wel iets of iemand die er van bij het begin der tijden al geweest is, alsook een wandelende databank …

jingjing is zijn kat kwijt / de kat van Xanther leeft nog – maar lijkt evengoed nog steeds te verhongeren, er is iets vreemds met dat beest / deuren gaan open / er wordt bloed vergoten, er wordt een baby in het frituurvet gegooid / in het verhaal van Özgür worden lijken gevonden in een badkamer / Cas brengt in een badkamer The Orb tot ontploffing / Astair maakt een proefschrift over de aanhankelijkheid aan een kat, haar eerdere these over de aanhankelijkheid aan een God werd weggehoond / er zijn ballonnen vol drugs, gele ballonnen, roze ballonnen / de taxichauffeur moet naar het ziekenhuis, maar stelt het uit, zijn vrouw wil dat hij bij Uber gaat werken / …

Danielewski stopt ook dit deel boordevol referenties die voor de lezer binnen twintig jaar net zo gibberish als de meeste woorden in Finnegans Wake zullen klinken. Referenties naar films, popsongs, sociale media, Uber, … En opnieuw die (zalige (veelheid aan)) haakjes (in haakjes), ((die (wellicht)) de (grootste) bijdrage (sinds de uitvinding van de (interne) monoloog (dialoog) is) aan de (Westerse) literatuur (en ver daarbuiten), die me (het langst) zal bijblijven …) De letters draaien, vormen ogen, tekeningen, windvlagen, geweien, … Je zou bijna vergeten dat dit in de meeste boeken niet zo is …

Het is te vroeg om victorie te kraaien. Er zijn nog 25 delen (25 x 800(?) pagina’s) te gaan en Danielewski heeft dus ruim de tijd om op zijn bek te gaan, of zich te verliezen in gemakzuchtig effectbejag (al heb ik tot heden weinig griezeligere pagina’s ‘gelezen’ dan de android-pagina’s). Bovendien heeft het boek tot nog toe – vergeleken met kleppers als Joyce, Proust en Tolstoj – nog niet echt een persoonlijke snaar doen trillen (behalve dan die van de nieuwsgierigheid en de ((uitzonderlijk) prikkelende (en (in mijn leven) zeldzame) verwarring (van het (niet (of onvolledig (en (waarschijnlijk) foutief))) begrijpen) (of niet (willen) begrijpen). ( )